- Na mój znak, strzelasz w skrzynkę przy bramce. Wtedy my wchodzimy i rozwalamy strażników. – powiedział Camillus.
Wycelowałem z tasera w skrzynkę i strzeliłem na jego znak. Wtedy on i Olivia przeszli przez bramki i zastrzelili ochroniarzy. W tym czasie, ja unieszkodliwiłem kolejną kamerę. Przeszliśmy korytarzem do pokoju ochrony. Tam Olivia bez skrupułów zastrzeliła kolejnego strażnika. Wiedział na co się piszę, ale ich brutalność mnie zszokowała. Jednak nie dałem tego po sobie poznać.
- Tu masz wejście do małego skarbca. Gdy otworzę drzwi, to wtedy szybko wchodzisz i zgarniasz kasę. My w tym czasie schodzimy na dół, likwidujemy kolejnego strażnika i kamerę. W tym sejfie jest przycisk, więc bez problemów otworzysz sobie drzwi.
Gdy Olivia otworzyła drzwi sejfu, szybko pobiegłem zbierać gotówkę. Torba po chwili zapełniła się banknotami.
Zszedłem po schodach na dół, gdzie czekali moi wspólnicy. Kierowaliśmy się w stronę sklarbca. Camillus i Olivia likwidowali strażników i kamery.
W końcu stanęliśmy przed drzwiami skarbca. Gdy oni rozwiercali zamki, ja stałem na czatach. Po chwili weszliśmy do skarbca i zaczęliśmy zbierać gotówkę. Na 30 sekund przed końcem czasu wyznaczonego przez naszego hakera, skończyliśmy zbierać pieniądze.
Udaliśmy się z powrotem do wejścia pracowniczego. Ponownie wyłączałem kamery taserem.
Gdy wyszliśmy przez lobby pracownicze, od razu przeskoczyliśmy przez płot na tor wyścigowy. Tamtędy pobiegliśmy w stronę ulicy. Olivia zatrzymała i ukradła innego SUV-a, Ballera. Włożyłem torbę z pieniędzmi do bagażnika.
Nagle poczułem uderzenie, jakby młotem w lewy bark. Upadłem na ulicę. Odwróciłem się na plecy. Nade mną stał Camillus i celował do mnie z pistoletu. Upadłem. Ledwo mogłem się ruszać. Zacząłem się czołgać w kierunku mostu.
- Tomo. Chyba nie myślałeś, że podzielimy się hajsem z jakimś żółtodziobem? – powiedziała Olivia, wsiadając do niedawno ukradzionego samochodu.
Nagle od strony skateparku nadjechało czarne Grotti Carbonizare. Wysiadł z niego mężczyzna odziany w czarną skórzaną kurtkę ze skróconym pistoletem maszynowym MP5 w rękach. Strzelił w kierunku odjeżdżających Camillusa i Olivii. Jednak ich nie trafił.
- Chyba przydała by ci się pomoc. – powiedział odziany w czerń mężczyzna.
- A jak myślisz? Sam widziałeś co się stało! Dostałem kulkę od swojego wspólnika! – krzyknąłem. – Jak ma na imię mój wybawca?
- John. John Michael Burnett. – odpowiedział odziany w czarną kurtkę dobrze zbudowany mężczyzna o koziej bródce.
- Thomas Gavos. Ale mówią na mnie Tomoden. – odrzekłem, gdy mój wybawca pomógł mi wstać i wsiąść do swojego pięknego samochodu.
- Uciskaj ranę. W ten sposób nie wykrwawisz się, zanim dojedziemy do mojego zaufanego lekarza. – powiedział John.
Gdy dotknąłem koszulką ranę, moje ciało przeszył potworny ból. Zacząłem krzyczeć i pospieszać mojego wybawcę. Pędziliśmy przez ulicę Wschodniego Vinewood. Chwilę później John wziął do ręki najnowszy model smartfona iFruit i wybrał numer.
- Tony. Tu John. Mam dla ciebie klienta do szycia. Dostał kulkę w bark. Jego stan jest stabilny. Już jedziemy.
Pociemniało mi przed oczami i straciłem przytomność.
